Bir Paragrafin Daha SONU!?

Herturlu iliskide doyum noktalari vardir. Artik tahammul edemezsiniz. Yaptigi her hareket batar, soyledigi her soz tirmalar kulaklarinizi. Farketmezsiniz siz ama bedeninizde ne zaman oldugunu anlayamadiginiz cizikler, yaralar cikar. Ama hep bu yaralari kanarken gorursunuz.

Vucuttaki yaralarin kabuk baglamasi cok hizlidir, hic dikkat ettiniz mi? Kurur hemen hafta dolmadan gidiverir bedeninizden. Ama acisi daha bi sure daha orda durur.

Kabuk baglayan yaralarimi yalarim bazen. Tadina bakarim , kavganin ne denli siddetli gectigini anlamak icin. En sevdigim ise tuzlu demir tadinda olan yaralardir. Yara gecse bile, izi gecse bile hep orda durur bu tip yaralar. Bana hatirlatir kimin ne oldugunu, kim icin ne zaman durmam gerektigini. Genelde bu tur yaralar aile kavgalarindan sonra olur hep. Bu kavgalar oyle ilginc kavgalardir ki hem kavga hem ilginctir, hemde sonuclari.

Baslarda ortada sevgi vardir. Kocaman iki dag gibi. Cok guclu, cok sert, ama bir o kadar da birbirine bagli iki dag. Bu daglar zamanla insanin kisiligi oluverir, farkinda bile olmazsiniz. Sevgiyle buyumus iki kocaman dag. Ama zamanla hayat iki dagi hep birbirine iter. Her surtusmelerinde biraz daha asinirlar. Hep birbirlerine itildiklerinde biraz daha parcalari kopar. Parcalar etrafa dagilir. Ancak kacamazlarda birbirlerinden onca itmeleri yasamamak icin. Bazen yagmurlar yagar  carpismalarindan sonra. Biraz da alkolun etkisiyle daglarda biriken sular asindirir biriktirdiklerini.  Sonra anlarsiniz 25li yaslariniza geldiginizde ortada sadece 2 kucuk tepecik ve koskoca bi ova olusmus. Belki daha verimli, belki daha kolay yasamasi ama daha az heycanli, eski tutkusunu, o eski maceralarini yitirmis sadece tarim yapalim karnimiz doysun yeter mantigina burunmus kocaman bir ova. Kalan iki tepecikte usuleten durur. O kadarida ayip olmasin diye. Koskoca iki dag artik dumduz parcalari birbirine karismis bir ovadir. Birbirleri icin sadece guvenli bir liman gibidir. Siginmasi kolay, zorluk cikarmayan, ama birsey de katmayan.

Biliyorum ailenizle ne kadar kavga etsenizde o sizin annenizdir, babanizdir, abinizdir, kardesinizdir. Ister atmaya calisin, ister satmaya. Bu gercegi hic birsey degistiremez. Ama sadece bazen meger ne bos heveslere kapilmisim diyorsunuz ve anliyorsunuz ki bir paragrafin daha sonuna gelmisiz. Hikayeye devam etmeden once biraz ara vermek tum ovada yasayanlar icin iyi gelicektir.